Indeks
Psychologia rozwoju człowieka
MŁODSZY
WIEK SZKOLNY ( 7-11 LAT)
Rozwój dziecka od jego urodzenia do dojrzałości – zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym - przebiega różnorodnie. “W rozwoju tym występują jednak podobne i charakterystyczne cechy dla poszczególnych okresów życia dziecka, zwane właściwościami wieku" . Pedagodzy i psycholodzy ukazują typowe cechy fizyczne i psychiczne człowieka w różnych okresach, etapach lub fazach rozwojowych. Brak było i nadal nie ma zgodności, co do określenia granic chronologicznych wyróżnionych etapów, które zostaną później omówione. Wyodrębnienie okresów rozwojowych oraz wyznaczenie ich wieku zależne bywa od przyjętego przez autora punktu widzenia i zastosowanych zasad podziału, np. wiek życia, poziom inteligencji.
W niniejszej pracy przedstawię okres rozwojowy według Marii Żebrowskiej :
niemowlęctwo - pierwszy rok życia,
wiek poniemowlęcy - od 1 do 3 lat,
wiek przedszkolny - od 3 d o 7 lat,
młodszy wiek szkolny - od 7 do 11 lat,
wiek dorastania - od 12-13 do 17-18 lat.
Autorka wyodrębniła powyższe stadia na podstawie następujących kryteriów:
1. Sposób i poziom poznawania i uświadamiania przez dziecko otaczającej rzeczywistości,
2. Dominujący rodzaj działalności dziecka,
3. Specyficzne formy i metody oddziaływania wychowawczego.
Pierwsze kryterium oznacza, że w każdym z wymienionych okresów zachodzą istotne zmiany w świadomości człowieka, tj. w sposobie ujmowania różnych przedmiotów i zjawisk otaczającego świata oraz poznawania rzeczywistości w różnych formach: spostrzegania, zapamiętywanie, myślenia itp.
Drugie kryterium podkreśla, że w każdym okresie dokonują się zmiany w aktywności dziecka - jego działaniu i zachowaniu. W kolejnych okresach i stadiach ujawniają się różne rodzaje działania, a istota ludzka podejmuje nowe czynności.
Trzecie kryterium uwydatnia fakt, że w każdym z okresów obserwuje się odmienne formy i sposoby oddziaływania na dziecko. Mimo ciągłości w zakresie niektórych środowisk wychowawczych /rodzina, szkoła/ wraz z wiekiem zmieniają się i różnicują środki, za pomocą, których wychowawcy wpływają na rozwój osobowości dzieci i młodzieży. Zmianie ulegają też treści nauczania . Podane powyżej kryteria należy ujmować łącznie, we wzajemnym powiązaniu. Granice chronologiczne okresów rozwoju psychicznego są zawsze względne i rozciągłe w czasie, a tylko kolejność stadiów pozostaje stała. Przechodzenie z jednego okresu rozwojowego do drugiego nie odbywa się w sposób gwałtowny, lecz stopniowo. Nie ma granic między poszczególnymi okresami rozwojowymi.
MŁODSZY
WIEK SZKOLNY ( 7-11 LAT)
Rozwój dziecka od jego urodzenia do dojrzałości – zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym - przebiega różnorodnie. “W rozwoju tym występują jednak podobne i charakterystyczne cechy dla poszczególnych okresów życia dziecka, zwane właściwościami wieku" . Pedagodzy i psycholodzy ukazują typowe cechy fizyczne i psychiczne człowieka w różnych okresach, etapach lub fazach rozwojowych. Brak było i nadal nie ma zgodności, co do określenia granic chronologicznych wyróżnionych etapów, które zostaną później omówione. Wyodrębnienie okresów rozwojowych oraz wyznaczenie ich wieku zależne bywa od przyjętego przez autora punktu widzenia i zastosowanych zasad podziału, np. wiek życia, poziom inteligencji.
W niniejszej pracy przedstawię okres rozwojowy według Marii Żebrowskiej :
niemowlęctwo - pierwszy rok życia,
wiek poniemowlęcy - od 1 do 3 lat,
wiek przedszkolny - od 3 d o 7 lat,
młodszy wiek szkolny - od 7 do 11 lat,
wiek dorastania - od 12-13 do 17-18 lat.
Autorka wyodrębniła powyższe stadia na podstawie następujących kryteriów:
1. Sposób i poziom poznawania i uświadamiania przez dziecko otaczającej rzeczywistości,
2. Dominujący rodzaj działalności dziecka,
3. Specyficzne formy i metody oddziaływania wychowawczego.
Pierwsze kryterium oznacza, że w każdym z wymienionych okresów zachodzą istotne zmiany w świadomości człowieka, tj. w sposobie ujmowania różnych przedmiotów i zjawisk otaczającego świata oraz poznawania rzeczywistości w różnych formach: spostrzegania, zapamiętywanie, myślenia itp.
Drugie kryterium podkreśla, że w każdym okresie dokonują się zmiany w aktywności dziecka - jego działaniu i zachowaniu. W kolejnych okresach i stadiach ujawniają się różne rodzaje działania, a istota ludzka podejmuje nowe czynności.
Trzecie kryterium uwydatnia fakt, że w każdym z okresów obserwuje się odmienne formy i sposoby oddziaływania na dziecko. Mimo ciągłości w zakresie niektórych środowisk wychowawczych /rodzina, szkoła/ wraz z wiekiem zmieniają się i różnicują środki, za pomocą, których wychowawcy wpływają na rozwój osobowości dzieci i młodzieży. Zmianie ulegają też treści nauczania . Podane powyżej kryteria należy ujmować łącznie, we wzajemnym powiązaniu. Granice chronologiczne okresów rozwoju psychicznego są zawsze względne i rozciągłe w czasie, a tylko kolejność stadiów pozostaje stała. Przechodzenie z jednego okresu rozwojowego do drugiego nie odbywa się w sposób gwałtowny, lecz stopniowo. Nie ma granic między poszczególnymi okresami rozwojowymi.
